Kocaeli Okuyor / Anadolu'nun Stratejik Kapısı

VEFA

08 Kas 2016 Konuk Yazar Konuk Yazar, Köşe Yazarları, Sürmanşet 1

Vefa kelimesi derin anlamlar içerir, geniş kapsamlı ve bence Türkçe’deki en güzel kelimedir. Vefa birçok duyguyu bir arada barındırır. Tatlı dil, güler yüz, sadakat, sevgi, şefkat, merhamet, hoşgörü ve en önemlisi minnet.

İnsanın, kendisinin yetişmesinde emeği geçenlere minnettarlık duyması insanlığın bir gereğidir. Bu duygu özümüzdeki insani özellik olan vefa duygusudur. Çünkü vefalı insan; sözünü yerine getirir, iyilikleri asla unutmaz.

Yetişmemizde ve bugünlere gelmemizde emekleri olan, özveride bulunan anne ve babalarımıza, akrabalarımıza, okulda eğitim-öğretim veren öğretmenlerimize, büyük tarihimizi zaferlerle yazan atalarımıza vefa borcumuz vardır bizim.

Peki vefa borcu nasıl ödenir?

Saygılı davranmak, elinden gelen iyiliği yapmak, verilen sözü yerine getirmek, yapılan iyilikleri asla unutmamak, tarihteki büyüklerimizi minnetle anmakla…

Üsküp, Yıldırım Beyazıt Han’ın diyarı, bizim Evladı-i Fatihanlar’ın yadigarıysa Mustafa Paşa, Murat Paşa ve İsa Beg Cami minarelerinde okunan sabah ezanıyla kalkıp namaza durup bir hilal uğuruna batan güneşleri her gün duada anmak, fakat hızlı akan Vardar’ın veya Fatih Sultan Mehmet köprüsünün diğer tarafında yok edilen Burmalı Cami’yi unutmamakla vefa borcunu ödemeye başlarsın. Fatih köprüsünü geçmeden Sulu Hanı, Çifte Hamamı, Kapan Han’ı, Kurşunlu Hanı uğramadan geçmeyeceksin. Onlar da bizim, onlar da yiğit atalarımızın yadigârı. Üsküp’e veda etmeden de Üsküp meydanında Fatih Köprümün önünde dikilen Dame Gruev, Pitu Guli ve Osmanlı hükümetine karşı gelen bütün isimlerin heykellerinin neden orada dikildiğini sormadan Şar Dağı’nın eteklerinde kurulan Kalkandelen şehrine geçmeyeceksin. Bu da vefa borcumuzdur. Değil mi?

Osmanlılardan derin izler taşıyan Kalkandelen’e varır varmaz zor şartlarda hayatta kalan ve eşsiz güzeliğini kaybetmeyen Alaca Cami’ye gireceksin. Adı üstünde rengârenk bir görünüme sahip bu cami; fakat bu eşsiz güzelliğe kendini kaptırmadan en eski camilerden birine Saat Cami’ye gideceksin. Saat Cami’nin avlusunda 1502 ve 1547 ait olan mezar taşlarını ziyaret edeceksin. Şehirde herkes Kalkandelen’e Tetova derse de sen Kalkandelen demekten vazgeçmeyeceksin. Sonra soluğunu günden güne büyük hızla azalan ‘’İstikbal’’ okulundaki sınıfı ziyaret edeceksin. Burada ders veren Türk öğretmenleriyle Türkçe konuşup gurur duyacaksın. Türkçemiz de atalarımızın yadigârı değil mi? Bugüne kadar çok zaman kaybettiğimiz için hızlı bir şekilde Gostivar’a geçip şehrin merkezinde yükselen Saat Kulesini gördükten sonra bize Türkçemizi sonradan öğrenmeye calışanlara maddi ve manevi desteği veren ilk Türk sivil kuruluşlarından Adeksam’a geçip kırk yıllık hatırı olan kahveyi içeceksin. Sana destek verenleri saygıyla selamlayacaksın. Bu da senin vefa borcundur.

Sonra ‘’Mavrovadan Aldım Bir Okka Nohut’’ şarkısını söyleyerek yola devam edeceksin ki tam Debre tabelası karşına çıkıyor, yola devam edersen vefanı ödeyemezsin, onun için Türkçe için mücadele veren Debreli Hasanın evlatlarına merhaba demeden geçme, hamamı ziyaret et -terleme aaa- bir de yok edilen eski mezar taşlarını soracaksın. Sormazsan Debreli Hasan’a vefa borcunu ödeyemezsin. Debre’ye gelmişken Makedonya’nın tek Türk belediyesi olan Merkez Jupa’yı ziyeret edeceksin. Öğrencilerden ‘’Andımızı’’ dinleyip Ali Riza Beyin köyüne Kocacığ’a uğrayacaksın. Mustafa Kemal Atatürk kimin evladı sanıyorsun?

Anadillerine aç kalan ve Jupalı Türklerle aynı kaderi paylaşan Kırçova şehrinde yaşayan Türkler ile sehrin Merkezinde bulunan Sultan Beyazıt Han camisinde ikindi namazını beraber kılacaksın. Yeni açılan Mehmet Akif Ersoy Lisesi’nden ‘’Korkma Sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak… O benim Milletimin yıldızıdır parlayacak’’ yiğit gençler yetiştirilmesi gerektiğini yetkililere hatırlatacaksın. Hani Lise ismine layık olsun…

Bütün yokluğa ve işkencelere rağmen dört tane Türk Öğretmen yetiştiren ve sadece sözlüğü kullanarak tek başına Türkçe öğrenen Cemail Karareşit Abimi ziyaret etmek için Plasnitsa’ya gideceksin. Burada olanlara asla ve asla göz yummayacaksın… Unutma ‘’Mustafa Kemal Atatürk Okulu’nda’’ 500 civarında Türkçe öğrenemeyen öğrencimiz var. Unutursan Cemail abime vefa borcunu ödeyemezsin. Türkçe için hapis yattığını unutma!!! Çünkü sen bugün unutursan yarın hatırlatan çok olur.

Umudumuzu kaybetmeden yola devam… Prilepe’ye vardık. Varmadan Debreşte köyümüze gitmesek de görmesek de köyün girişinde dalgalanan Türk Bayrağı dalgalanmaya da devam edecek; çünkü o köy bizim Evlad-i Fatihanların Köyüdür. Prilepe geçip yanan yıkılan camide ezan okuyacaksın, ezan okuyacaksın ki yapılan zulmü unutmadığını herkes hatırlayıp görsün.

Manastır’ın ortasında vardı bir çeşme sen de o çeşmenin suyunu içmeden geçme, ‘’Elveda Rumeli’’ diyenlerin hatırına çarşıyı gez. Atatürk’ün Askeri okulunun okuduğu binayı ziyaret et, sonra hiç bir okulda Türkçe sınıf olmamasını, bundan dolayı da yaşayan Türk gençlerinin büyük bir bölümünün Makedon okullarında eğitim gördüklerini sebeplerini aklına kazı ve asla unutma. Bu da senin vefa borcundur!!!

Hizmetin gitmediği, yolun olmadığı, çocukların eğitimden mahrum bırakıldığı Doğu Makedonya’nın dağ köylerinde yaşayan Yörük Türkleri’nin hep yanında olacaksın, kötü yaşam şartlarına rağmen hayata tutunan Yörük Türkleri ve onlarla bu şartlara katlanan o güzel Türkçemizi sakın unutma. Unutma ki her sene yapılan Valandova Bahar Şenliklerine gitmeye yüzün olsun. Bu şenliğe şenlik katmak da bir vefa borcudur.

Ey eski çağların cihangir Asya ordularının kahraman askerlerinin torunları ve şehitlerin kanlarıyla sulanan şu topraklar üzerinde kıyamete kadar burçta bayrak, minarede ezan, kalbinde iman ve elindeki Kur’an’ının muhafazası uğuruna hayatını veren fedakar ve vefakar kardeşlerim!

UNUTMA!!! ‘VEFA’ sözü: Birşeyin yerine getirmek, sözünde durmak, görülen iyilikleri unutmamak, iyilikte bulunanlara misliyle veya daha fazlasıyla karşılık vermek demektir. Vefalı davrananlara VEFAKÂR aksine hareket edenlere ise VEFASIZ denir.

Vefalı dostlarıma selam ve dua ile…