Kocaeli Okuyor / Anadolu'nun Stratejik Kapısı

Kalplerinde Eğrilik Olanlar

09 Haz 2015 admin Köşe Yazarları, Sürmanşet 0

Bir psikolojiye anlam vermeye çalışıyorum günlerdir.
Ülke seçimlere giderken ve sonuçlar açıklandıktan sonraki insan duygularını seyrediyorum.
*
Kâr sever tüccarın, pazarlığın her aşamasında muhatabından bir kıymık koparma hevesi duymasını anlayabiliriz. Elbette bu meşrudur. İşin tabiatı kâr ise, her an hesabın ucunu kaçırmamalıdır.
Ancak, aynı psikolojiyi, Hakk nâmına, bir toplumun istikbal arayışlarını doğru bir vâdîye oturtmaya çalışırken de meşru sayabilir miyiz?
*
Öyle görünüyor ki; milletimizin kararına topluca bakıldığı takdirde, yapılan açıklamalardaki sübjektif ve gerçeğin sadece bir kısmına dayalı değerlendirmelerdeki muhakemeye, tablonun bir cüz’ünden hareketle yapılan genellemelere bakınca, maalesef bir akl-ı selim tesbiti yapmak zor!
*
Besbelli ki siyaset aktörlerimizin hiç birisi tek tek ele alındığında muktedir bir mevkide değiller. Öylesine bir milimetrik ayarla dağıldı ki oylar, hiçbirisi birbirine muhtaç olmaksızın adım atacak halde değil!
Nefs muhasebesinin kamuoyu önünde yapılmasını zaaf zannediyorlar. Zaferlerini ilan edip duruyorlar!
Tabii kimse de bu apaçık tabloyu onlar kadar göremiyor!
*
İktidar hasretiyle akdolunan yalancıktan ittifaklar, suret-i haktan görünmeler, ucuz vaatler, mesuliyet yüklenme formasyonu elde etme çabası yerine piyango ikramiyesine çevrilmiş bedavacı beklentilerle hazırlıksız saltanat arayışları gırla…
*
Merhum Fethi Gemuhluoğlu: “Şimdi riyâ devrindeyiz beyler! Bunun da bir eceli vardır. Gözü olana gün ışımıştır!” diyordu, o meşhur “Dostluk Üzerine” adlı sohbetinde…
*
İktidarın dünkü sahipleri, bir sınırlı tarikat anlayışını kitleye cafcaflı söylemlerle yutturup sürdürdüğü göz boyamanın fark edilebileceğine akıl erdirmeye hâlâ yanaşmıyor. Elde ettiği kazanımlar(!)ı “mülkiyet” sanmasının görülebileceğini derk ü fehm edemiyor. “Emanet” ehlini bulmadıkça küfre zemin verirken, haramla kararan kalplerin buna uyanması mümkün mü?
Suçladığı “Paraleller”le ilgili her cümlesinin suç ortaklığı itirafı manası taşıdığını hangi ölçekte bir şal örtebilir?
Bir “Sırat-ı Müstakim arayışı”yla rota düzeltmesi icap ettiğini onlara hangi kıyamet borusuyla duyurmalıyız?
*
Türkçü arkadaşlarımız, bu büyük kavramın etnik bölücülükle denk hale düşürülmesine “zafer” diyorlar!
Ortaya ne kadro ne bir istikbal vizyonu koyma derdi taşıyorlar. Bir şahsa duydukları öfkenin onların gözlerini kararttığı, ülkenin zararını göremeyecek hale getirdiği gün gibi âşikâr… Bosna’dan Horasan’a, Musul’dan Gazze’ye dostlarımızı kahreden genel zaafı değerlendirip, küfür ve nifak mihraklarını sevindiren dar görüşlülüğü aşmaları gerektiğini konuşan bir temsilci yok meydanda. Bir “oh olsun!” çiğliği bu harekete yakışır mı? Dolar, Euro fırlayıp giderken, zarar kimin?
Yalancı ittifaklarla yıktığı iktidara bir alternatif düşünmeden mi hareket ediyor MHP?
“Ana Muhalefet”i bir hayırlı karar olarak görmek mümkün mü? %16 ile nasıl bir “iktidar” hayal ediyor?
*
Kemalist-Ulusalcı-Laik-Mason çevreler, HDP’ye destek verdi! “Devleti kuran irade”nin geldiği bu “çapulcu mantığı”na milletin istikbali emanet edilebilir mi? O müzmin %25 etrafındaki kabileci ve düşman güldüren siyasetin neresinde zerrece hayır bulabiliyor bu gocaman adamlar?!
Cemaatimiz durumdan fevkalade memnun. Varsın tek bağımsız seçemesinler, ne gam!
*
Türk kavramındaki hikmete dayalı, “TÖRE TOPLUMUNA MENSUBİYET” anlamının saklanmasından beslenerek, artık hiç bir geçerliliği olmayan “soy davası” esaslı siyasetin başarılı olması ise, bendenize göre başarı değil, büyük bir insanlık kaybıdır ve Türklüğe tepki ile ortaya çıkmalarını sağlayan CHP siyasetinin yeni desteğiyle ve koltuk değneğiyle ayağa kaldırılmasından başka bir anlam taşımaz… Bu HDP, ne Kürd’e ne Türk’e ne İslam’a fayda getirir. Olsa olsa İsrail ve benzeri nifak ve küfür mihraklarını sevindirir ki, alâmetleri dış basında ip uçlarını verdi bile.
*
Devletin başında duran zâtın ise kucaklayıcı bir dil edinmesi gerektiğini görmek için yeni bir ikaza muhtaç olması ihtimalini hafsalaların kabul etmesi gayr-ı kabildir.
Susarak da konuşulabileceğini öğrenmek bu derece pahalı olmamalıdır!
*
Hal böyleyken bu tablodan binbir habis menfaat çıkmaz mı?
Çıkar elbette!
Eğer “kalplerinde eğrilik olanlar”ın, suret-i Hakk’tan görünme riyaları bu kadar sırıtırken bile, onların emellerini durduracak bir iz’an ve irfan zümresi peydah olmazsa vah bize!
Yâ Rabb! Bizi ihlas verdiğin bir topluluk kıl!