Kocaeli Okuyor / Anadolu'nun Stratejik Kapısı

Keyfiyet

23 Nis 2015 admin Köşe Yazarları 0

Geçici olana itibarı tenkid etmek, “yalan dünya”ya yönelmeyi yanlış bulmak adına, Arapçadan bir kelime devşirmiş ve kendi düşüncemiz istikametinde kullanmışız. Bu kelime “fenâ” kelimesidir. Fena sözcüğü kök anlamı bakımından geçici olmaklığın, hattâ yokluğun bir diğer adıdır. Biz onu “kötü, çirkin, hatalı, bozuk…” gibi anlamlarda kullanıyoruz yüzyıllardır. Geçici, yokluğa mahkum olana yönelmeyi nasıl karşıladığımızın, Türk ortak aklının göstergelerinden biri bu.

Hayır kelimesi de öyle.
Şerrin zıddı, faydalı, iyilik, güzellik gibi anlamları bulunan bu kelimenin Türkçede “evet”in zıddı, menfî karşılamanın adı olarak da kesinleşmiş bir kullanılışı bulunduğu açık…
Kökünde fayda ve güzellik anlamı bulunan bu kelimeye neden bu anlamı yakıştırırız ki?
Merhum Hayri Bilecik Hocamızın tabiriyle, muhatabımızın hatalarını gördüğümüz vakit: “Senin dediğin yanlış! Dilerim Allah onu senin hayrına çıkarsın” temennisidir oradaki “Hayır”! smile ifade simgesi
Burada muhakkak: “Hayır sandıklarımızın şer, şer sandıklarımızın hayır olabileceğini” hatırlatan hitab-ı İlâhî’ye de atıf var.
Oysa Araplar hayır yerine “lâ(:yok)” demiş!
***
Bâzen en zıd bir kelimeyi biz en müsbet bir yere yakıştırırız.
Yakıştırırız yaa! Yakarak birbirlerine ısındırır, kaynaştırırız yani!.. Mecaz bu yakmak elbette; ama kelimenin kökündeki “yakmak”ı görmemek de haksızlıktır.
Bizim niyetimizin o söze öyle bir hükmedişi vardır ki, sevgili ve dünya güzeli çocuğunu üstüne basa basa “çirkin!” diye seven o annenin nasıl bir tasarrufta bulunduğunu fark bile etmeyiz.
***
“Keyfiyet” dahî böyle bir şeydir.
Daima hikmette kalma çabasına, özü muhafaza ederek yürümeye ad olmuştur.
Akıp giden varlık ve hayata rağmen, değişen sahne ve ışık oyunlarının içindeki hayatiyetin kaynağında durmak, gözümüzün daima ruhu izlemesi… “Doğru”, “gerçek”, “sahici”, “asıl”, “öz” gibi değerleri, yani HAKK’ı yitirmeden yaşamak!

Sayılarla(kemiyet), sahteliklerle, şerle tükenmemek, “hakiki” ile hemhal olmaktan vaz geçmemek adına…
Sanki Hakk’ı yitirmek mümkünmüş gibi!
Yitirilen şey, sadece kendi kökümüze dair bilinç durumu!