Karne

22 Oca 2015 Konuk Yazar Konuk Yazar, Köşe Yazarları 0

---

Yine bir karne günü daha geldi… Bu yıl da her yıl olduğu gibi uzmanlar anne babaları, karne başarısı hayat başarısı değildir, diye uyarıyor. Acaba her karne döneminde gelen bu uyarıyı kaç anne baba dikkate alıyor, kaç anne baba kulak ardı ediyor?
Kimimiz için başarı, hayata kendimiz gibi bakan çocuklar yetiştirmektir. Ailelerinin istediği mesleği seçen, istediği sporu yapan anne babaları gibi olan çocukların ebeveynleridir onlar. Çocukları kendisi gibi olmayan aileler içinse başarısızlıktır böyle çocuklara sahip olmak.
Kimisi için de kendisine benzemeyen çocuklar yetiştirmektir başarı. Kendi yaşadığı mutsuz hayatı yaşayan bir çocuk yetiştirmek başarısızlıktır. Böyle anne babalar çocuklarının dersleri, notları, sınavları için sürekli kaygı halindedir. Hiç bir zaman çocuğunu başarılı olarak görmez. Hep daha fazlasını ister. Öğretmen en yüksek notu bile geçip 110 verse ikna olmaz. Hep bir kıyaslama halindedir. Komşunun çocuğuyla, teyze, dayı komşu çocuğuyla kıyaslar yavrusunu. Bilmez ki her çocuğun algısı, yeteneği farklıdır .
Başka biri de çocuğu doktor, mühendis, hukukçu olmuşsa başarılı görür çocuğunu. Onun için iyi anne baba olmaktır mühendis, doktor, avukat evlada sahip olmak. Cümlelerine üç çocuğum var ikisi mühendis biri doktor diye başlarlar. Muhataplarının bakışlarındaki hayret kendilerini başarılı görmelerini sağlar.
Kendini tatmin için çocuğunun başarısıyla ilgilenir böyle aileler. Herkes iyi bir ebeveyn desin diye, yine elalem içindir uğraşısı. Çocuğunu mutlu etmek, çocuğunu mutlu görmek için değildir çabası.
Bazı ebeveynler içinse risksiz hayatla eşdeğerdir başarı. Sigortalı işi olsun, düzenli maaşı olsun ister böyle anne babalar.
Daha küçük çocukları olanlar içinse yaramaz olmayan, markette oyuncak için ağlamayan, misafirlikte sorun çıkarmayan çocuk başarı ölçütünü belirliyor.
Çocuğunun sınavlardan aldığı notlar yüzünden çocuğuna küsen anneler var. Çocuk için annesinin küsmesi ne büyük şiddettir. Anneciğim istediğin kadar soru ver sabaha kadar çözeyim yeter ki bana küsme’ demesi ne büyük bir acıdır. Annenin çocuk ruhu üstünde oynadığı ne kadar tehlikeli bir oyundur bu.

Sınav haftası stresten kurdeşen döken bir çocuğum var. Çocuğumu kızarıklıklar içinde görünce ben ne yapıyorum da çocuğumun üstünde bu kadar stres biriktiriyorum dedim kendime. Çocuğumun mutluluğu, sağlığı daha önemli notlarından. Çocuğumun üstündeki yükü alınca, onu mutlu edince daha başarılı olduğunu gördüm ikinci sınavlarda.
Neden böyle davranıyorsunuz desek velilere, ebeveynlere, hepsi çocuğunun iyiliği için yaptığını söyleyecektir. Aslında niyetleri öyledir ama davranışları bunu pek belli etmiyor.
Çocuğumuzun karnesine bakınca kendi başarı yargımızı ortadan kaldırıp çocuğumuz ne kadar mutlu diye göz önünde bulunduralım.

Başarı mutlulukla eşdeğerdir. Mutlu çocuk; başarılı,mutlu yarınlardır.

Öğretmen;Handan Kaya

---

---

---