Gerçek mi?

01 Kas 2014 admin Köşe Yazarları 0

---

Sadreddin Konevî’nin en sevdiğim cümlelerinden birisi:
“Anlamanın iki şartı vardır: Birincisi anlayanla anlaşılan arasındaki benzerlik, ikincisi ise bir miktar yabancılık” sözü.
Evet, “anlama” anlayan ile anlaşılan arasında bir “mahiyet ortaklığı” şartına tâbîdir. Yüzdeyüz yabancısı olunan bir “şey”i anlama adına bir “ölçümüz” yoktur. Orada anlama adına mutlaka bizim mahiyetimizle ilişkilenecek bir ortak nokta bulunmak zorundadır…
Bulamıyorsanız icad edeceksiniz!
Ancaaakk…
Anlama homojen ortamda da gerçekleşmiyor. Çünki anlama işleminde bir “karşılaştırma-kıyas” olmak zorundadır. Bu ise iki aynı şey arasında olmaz. Yabancılık da lazımdır ki mukayese imkanı doğsun. Ancak bu “anlama” da da gerçeğin bir miktar tahrif olması mukadder. Çünki anlaşılandaki o saf mahiyet, bir fark bağlamında ancak tarif olunabilir. Anlayandaki fark miktarınca, “anlaşılan muhatapta deformasyon” kaçınılmaz!
Deformasyon olmadan da anlama imkansız!

İnsanın trajedisi de burada işte…
Anlamadan insan olunmaz, anlarken de Gerçek’in safiyetindeki deformasyona mahkum…
Anlamasını yüzde yüz Gerçek yerine ikame edemez!
Veya Gerçek diye o deformasyonun da dahil olduğu bir yeni yaratıyı (anlama bir yaratma çünki) kabullenecektir…
Gerçek veya Hakikat o anlamada var sayılacaksa, herkes kendi hakikatini inşa edegeliyor demektir!
Anlama öznenin mahiyet ve şartlarında saklı bir imkan ise de, (ne diyelim?) varacağı manayı içinde getiren bir varlık mı bu âdemoğlu?..
Hı?
…
…
Hz. Peygamber’in: “Seni lâyıkıyla bilemedik Ya Rabbi!” hadis-i şerifine bir de burdan bakmalı…

---

---

---